We wtorek 24 stycznia zapraszamy do Prozy, klubu Wrocławskiego Domu Literatury na spotkanie z okazji premiery bardzo ważnej i wyczekiwanej książki – eseju „Najdłuższa podróż” Oksany Zabużko w przekładzie Katarzyny Kotyńskiej. Książka, której polska premiera będzie mieć miejsce dzień po spotkaniu (25 lutego), ukaże się nakładem Wydawnictwa Agora. Rozmowę z ukraińską pisarką, laureatką m.in. Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus, poprowadzi Dorota Wodecka.
Czas: wtorek 24 stycznia, godz. 19.00
Miejsce: Klub Proza | Wrocławski Dom Literatury
Spotkanie będzie transmitowane między innymi na facebookowych stronach Wrocławskiego Domu Literatury czy Wrocławia Miasta Literatury UNESCO.
Organizatorami spotkania są Wydawnictwo Agora, Wrocławski Dom Literatury i Wrocław Miasto Literatury UNESCO.
Z uwagi na duże zainteresowanie spotkaniem obowiązują zapisy. Każda osoba chcąca wziąć udział w spotkaniu powinna zgłosić chęć udziału pisząc na adres mailowy: sekretariat@literatura.wroclaw.pl
Maile prosimy tytułować „Najdłuższa podróż”, w treści maila należy podać imię i nazwisko osób, które chcemy zapisać. Jedna osoba może zapisać maksymalnie 2 osoby. Na podstawie zgłoszeń mailowych utworzymy listę gości. Osoby zapisane będą miały pierwszeństwo w wejściu na spotkanie. Osoby niezapisane muszą liczyć się z tym, że mogą zostać nie wpuszczone na spotkanie.
O autorce:
Oksana Zabużko (1960) – Jedna z czołowych ukraińskich pisarek, autorka ponad dwudziestu książek (poezja, proza, eseistyka, filozofia), laureatka wielu nagród krajowych i zagranicznych. Wykładała na uniwersytetach w USA (Pensylwania, Harward, Pittsburgh). Jej książki i artykuły zostały przetłumaczone na języki: polski, angielski, francuski, niemiecki, czeski, węgierski, chorwacki, bułgarski, rosyjski, perski. W Polsce ukazały się powieści „Badania terenowe nad ukraińskim seksem” (2003) i „Muzeum porzuconych sekretów” (2012), zbiór opowiadań „Siostro, siostro” (2007) i wywiad rzeka „Ukraiński palimpsest. Oksana Zabużko w rozmowie z Izą Chruślińską” (2013) oraz „Planeta Piołun” (2022). W 2013 r. za Muzeum porzuconych sekretów otrzymała Literacką Nagrodę Europy Środkowej Angelus. Do lutego 2022 mieszkała w Kijowie. Wybuch wojny 24 lutego 2022 zastał ją w Polsce, gdzie uczestniczyła w trasie promocyjnej „Planety Piołun”.
O książce:
24 lutego 2022 ziemia zatrzęsła się od rosyjskich rakiet padających na Ukrainę. Świat powinien zmienić się nieodwracalnie, ale czy się zmienił? Czy zobaczył wreszcie w Rosji to, co od co najmniej stulecia widzą w niej Ukraińcy?
Część ukraińskich intelektualistów znalazła się w okopach, gdzie o europejskość swojego kraju walczą w dosłownym znaczeniu słowa. Pozostali wszystkim, którzy chcą słuchać, tłumaczą rzeczy dla Ukraińców oczywiste – że ta wojna nie zaczęła się ani w 2022, ani w 2014. Wśród nich jest Oksana Zabużko, która 23 lutego wpadła z krótką wizytą do Warszawy, i tak w dniu inwazji została „pisarką w podróży”. Od tamtego dnia powtarza: Rosja do takiego stopnia nie może pogodzić się z niepodległością Ukrainy, że chce ni mniej, ni więcej, tylko tego, żeby Ukraina nie istniała.
Najdłuższa podróż nie jest jednak książką czarną. W tym pasjonującym i błyskotliwym eseju Zabużko przypomina, że jedynym źródłem władzy w Ukrainie jest lud, a „Ukraina wybrała być”. Pokazała to w ostatnich latach wielokrotnie. Ta decyzja nie podlega władzy ani Poroszenki, ani Zełenskiego, ani tym bardziej brutalnych rządców Moskowii-Rosji. A jeśli „mała” Ukraina może odmówić gry na zasadach niszczącego planetę surowcowego imperium, to może jest nadzieja na większą, cywilizacyjną zmianę?