sobota, 4 grudnia 2021
,15:55
Koniec roku to świetny czas na literackie podsumowania – stąd Salon zdobywców w ramach Wrocławskich Targów Dobrych Książek, czyli spotkania z laureatkami i laureatami nagród literackich przyznanych w 2021 roku. W sobotę 4 grudnia zapraszamy na spotkanie z trzema fantastycznymi prozaiczkami, które łączy m.in. fakt, że ich książki zdobyły w 2021 ważne nagrody literackie. Z Elżbietą Łapczyńską (Nagroda Conrada za książkę „Bestiariusz nowohucki”), Mirą Marcinów (Paszport „Polityki” w kategorii Literatura za książkę „Bezmatek”) i Zytą Rudzką (Nagroda Literacka m.st. Warszawy za książkę „Tkanki miękkie”) porozmawia Michał Nogaś.
Czas: sobota 4 grudnia | godz. 16.00
Miejsce: Sala Cesarska | Hala Stulecia | ul. Wystawowa 1
Wydarzenie w ramach 29. Wrocławskich Targów Dobrych Książek, które potrwają od 2 do 5 grudnia 2021. Lista wystawców i program wydarzeń na www.literatura.wroclaw.pl.
Zapraszamy również na transmisję online na facebookowych stronach Wrocławskich Targów Dobrych Książek, Wrocławskiego Domu Literatury i Wrocławia Miasta Literatury.
O autorkach i nagrodzonych książkach:
Elżbieta Łapczyńska – z wykształcenia filozofka, z zawodu copywriterka. „Bestiariusz nowohucki”, czyli surrealistyczna powieść o Nowej Hucie lat 50., to jej debiut książkowy. Autorka zajmowała się także dramatem, reżyserią, literaturą dziecięcą i komiksem. Jest laureatką Nagrody Krakowa Miasta Literatury UNESCO oraz dwóch programów wspierania debiutantów i debiutantek („Debiuty prozą” w ramach Stacji Literatura, Kurs kreatywnego pisania KLMU), a także półfinalistką Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej oraz finalistką konkursu dla młodych reżyserów i reżyserek Papaya Young Directors.
„Bestiariusz nowohucki” – oniryczna i pełna surrealizmu opowieść, w której czytelnik ma okazję śledzić „nowego człowieka” – produkt, który się nie udał i jest zwyczajnie zepsuty. Odbiorca przyjrzy się dziwacznemu światu, zaskakującej metafizyce i przekona się, jak brutalna może być praca. Na pewno zwróci też uwagę na rolę kobiecych postaci, które mimo utopijnych założeń systemu, zostały w nim zepchnięte na margines
Mira Marcinów – studiowała na Międzywydziałowych Indywidualnych Studiach Humanistycznych Uniwersytetu Jagiellońskiego. Pracuje w Polskiej Akademii Nauk w Warszawie. Publikowała m.in. w „Znaku”, „Tygodniku Powszechnym” i francuskim piśmie o poezji „Orpheus”. Finalistka Nagrody Naukowej „Polityki” (2019) i laureatka Nagrody Prezesa Rady Ministrów (2015). Wydała książki: „Szaleństwo jako wybór” (2012), „Niezabliźniona rana Narcyza” (2018) oraz „Historia polskiego szaleństwa” (2018), za którą była nominowana do Poznańskiej Nagrody Literackiej. Za prozatorski debiut Bezmatek otrzymała Paszport Polityki, a także nominację do Nagrody Literackiej Nike, nagrody Odkrycia Empiku, Nagrody Conrada oraz do nagrody O!Lśnienia.
„Bezmatek” – to brutalna opowieść o pragnieniu życia i ucieczce od umierania oraz historia wielkiej, szalonej i zachłannej miłości, jaka może wydarzyć się tylko między matką a córką. W tej brawurowej prozie wszystko jest dzikie i dziwne, a najdziwniejsza jest śmierć, której miało nie być.
Zyta Rudzka – pisarka i dramatopisarka. Autorka m.in. „Białych klisz”, „Mykwy” i „Krótkiej wymiany ognia” (W.A.B. 2018). Ta ostatnia weszła do finału Nagrody Literackiej Nike 2019, została uznana za jedna z dziesięciu najlepszych polskich książek dekady przez tygodnik „Polityka” i uhonorowana Nagrodą Literacką Gdynia. Jej najnowsza powieść „Tkanki miękkie” (W.A.B. 2020) otrzymała Nagrodę Literacką m.st. Warszawy i została wybrana jedna z dziesięciu najlepszych książek roku według dwumiesięcznika „Książki. Magazyn do czytania”. Sztuki teatralne jej autorstwa, m.in. „Zimny bufet”, „Cukier Stanik”, wyróżniono Gdyńską Nagrodą Dramaturgiczną oraz Gold Remi na Worldfest Independent Film Festival w Houston. Jej trzy powieści: „Ślicznotka doktora Josefa”, „Krótka wymiana ognia” oraz „Tkanki miękkie” otrzymały Nagrodę Odry za „oryginalny, znakomity pod względem językowym i psychologiczny tryptyk, w którym na pierwszym planie znajdują się ludzie w starszym wieku, przez społeczeństwo i kulturę nierzadko umieszczani w cieniu”.
„Tkanki miękkie” – to nieoczywista opowieść o zwierzęcym wręcz przywiązaniu między ojcem a synem. A także o tym momencie życia, gdy ze wszystkich ważnych uczuć pozostaje obowiązek miłości wobec rodzica. W krótkich, ostrych jak brzytwa zdaniach został nakreślony pozbawiony sentymentów świat, obraz wewnętrznego rozpadu, powikłanych relacji rodzinnych, starzenia się oraz niemożności porozumienia wtedy, gdy zdejmujemy wszelkie maski.